هر چبیره و جامعه در راستای پویایی خود دربخش های گوناگون، استعدادهایی را همواره آشكار و نمايان ساخته که برخاسته از  نور عشق و استعداد نهفته در سرشت و نهاد بشر بوده و با پرورش دادن ها آشکار گشته تا به نوبه خود پیشرفت و بالندگی و در پي آن سرافرازی و افتخار را در زمانه خود برای آیندگان به یادگار گذارند...

هنرنگریستنی موسیقی است... هنری که برخاسته از نگرش یک ملت به پیرامون و فراپیرامون خود است... هنری که برخاسته از دردها و شادی های یک ملت در زمانه خویش است...

دراین میان هنرمندان بسیاری ذخمه عشق بر تارهای جان زدند تا از دل بخواهند آنجا که زبان یارای گفتن نداشت و از سازهایشان بخواهند تا غم و شادی هایشان را برایشان ساری و جاری سازد...

در این راستا یکی از برجستگان موسیقی و از هنرمندان شهیر و نامدار ایران زمین که آرشه وجودش برسیم های قلبش طنین انداز شد و آوای سازش تارهای جان را به لرزه افکند در آسمان پرستاره هنری این سرزمین خوش درخشید تا به همایونی وجودش امیر دلهای خرم گردد...

شادروان استاد" امیرهمایون خرم " موسیقیدان و آهنگساز سرشناس و نوازنده چیره دست ویولن و از هنرآموختگان مكتب استاد ابولحسن صبا با شوری در سر و نوری در دل اوج آسمان را هماره می نگریست تا پری جانش را که همواره به دنبالش بود بیابد و خود را در چشمه نورش در پیک سحری غرق کند...

او می خواست خاطرات عمر رفته را در ديدگانش بنشاند و با شوري كه هماره در سر داشت آوایی دلنشين برای دل های خسته گردد.

استاد " اميرهمايون خرم " در زمان زندگي پربارش آثار و يادبودهاي بسياري را كه برخاسته از قلبي آكنده از عشق بود براي دوستدارانش به  يادگار نهاد كه هر يك از آنها با خاطراتمان پيوند خورده است.

 سرانجام در شامگاه 28 دي ماه 1391 پرنده جانش كه ديگر ياراي ماندن در جسمش را نداشت ؛ ساغر عشق جسماني را شكست تا به سوي ساقي عشق مينوي پر پرواز بگشايد...

يادش هماره در ژرفاي  قلب و انديشه  دوستدارانش جاويد و ماندگار است.